Een week vol safari en visites

Deze week begon hobbelig, met de busrit van Kigoma naar Biharamulo. Dit is een stadje op de weg van Kigoma terug naar Muleba, waar ook coassistenten uit Nijmegen zitten (Dianne, Lieke en Guus). Hier hebben we twee dagen meegekeken in het ziekenhuis. Heel leuk en leerzaam om te zien hoe ze op verschillende plekken werken! De opzet van het ziekenhuis is vergelijkbaar met die in Rubya, afdelingen met mannen, vrouwen, kinderen en zwangeren, met ook nog een aparte afdeling voor patiënten met tuberculose. Ik, Nathasja, heb samen met Dianne de mannen en vrouwen afdelingen gedaan, en Leanne heeft met Lieke en Guus de kinderafdeling gedaan. Ook zijn we een avondje uit eten geweest bij het lokale restaurant en hebben we een pot bij ons niet te verkrijgen mayonaise ingeslagen, lekker!

Toen we woensdagavond de poort van ‘ons’ ziekenhuis doorliepen, voelden we ons echt weer thuis. Wat een warm welkom. Iedereen wil direct een praatje maken en vragen waar we geweest zijn. Heel fijn! Eenmaal thuis, bleek onze stroom op te zijn… Wat een tegenvaller. Omdat we ‘prepaid-stroom’ moeten kopen in het dorp, konden we dit pas de volgende middag doen.

Donderdag en vrijdag hebben we weer in Rubya gewerkt, op de mannen afdeling. Helaas is de vrouw van de dokter die deze afdeling normaal runt, ziek, en is hij dus niet aanwezig. Hierdoor werd onze zelfstandigheid wat meer op de proef gesteld. Gelukkig is er altijd een dokter die we om hulp kunnen vragen. Al met al zijn we best tevreden over onze visite-prestaties.

Vrijdagmiddag gingen we na de visite snel eten met Juanita, onze mama, en haar dochtertje Dorien, om daarna met de daladala naar Bukoba te gaan. Hier hadden we een leuk hutje gereserveerd aan het strand. Wat een mooie plek, prachtig uitzicht, echt een vakantie-gevoel. De volgende ochtend ging ik met de taxi naar het vliegveld om mijn ouders op te halen. Zij zijn al een paar dagen in Tanzania op safari geweest en komen nu een paar dagen meekijken in Rubya. We zijn zaterdag nog een nachtje met z’n vieren in Bukoba gebleven, hebben een mooi boottochtje naar het eilandje voor de kust gemaakt, en hebben heerlijke vis/kip aan het meer gegeten. Zondagochtend gingen we op tijd terug naar Rubya, zodat we nog naar de markt zouden kunnen om boodschappen te doen. Helaas was het noodweer, dus konden we pas rond een uur of 4 naar de markt, waardoor er niet zo veel meer over was. ‘s Avonds is Patrick bij ons komen eten, hij wilde Jan en Sylvia graag welkom heten, en had pinda’s en gebakken bananen meegenomen.

Vanochtend, maandag, hebben we Jan en Sylvia voorgesteld aan het ziekenhuis (in mijn allerbeste Swahili) en hebben we in het ziekenhuis rondgekeken. Leanne en ik hebben samen met Dr. David de visite op de mannenafdeling gelopen, erg druk vandaag! Veel mensen die al langdurig opgenomen liggen vanwege niet genezende wonden. Hier moest nodig verandering in gebracht worden vond de baas Dr. George, dus hebben we vandaag alle wonden geïnspecteerd en een aantal patiënten naar huis laten gaan (waaronder de patiënt die 6 maanden geleden door een nijlpaard in z’n been is gebeten).

Hopelijk wordt het de rest van de week beter weer, we hebben nog een hoop buiten-plannen!

Tutaonana jumapili (tot zondag!)