Ready for take off...

Deze week was het dan eindelijk zo ver, de Flying Medical Service! Na ruim een jaar er naar uitgekeken te hebben waren we er maandag helemaal klaar voor. De organisatie bestaat volledig uit vrijwilligers (niet per se met medisch achtergrond) die met behulp van vliegtuigjes de Masai rondom Arusha van medische hulp voorzien. We werden ‘s ochtends opgehaald om naar het vliegveld van Arusha te gaan, waar ons een prachtig mini vliegtuigje stond op te wachten. Samen met de piloten Mike en Lauren en dokter Babu zijn we eerst naar de uitvalsbasis Mbarat gevlogen waar we onze tassen konden droppen. Vrij snel daarna zijn we weer in het vliegtuig gestapt om nu naar het eerste Masai dorp te vliegen. Onderweg konden we genieten van de prachtige savanne en ook hebben we o.a. zebra’s, giraffen, struisvogels en wildebeasts gezien vanuit de lucht. Echt supergaaf! Ook zie je alle Masai dorpjes heel mooi liggen. Nadat we geland waren op een airstrip omringd door mooie bloemen mochten we meteen aan de bak! Onze taak voor deze dagen was het onderzoeken van zwangere vrouwen, gegevens over hun zwangerschap noteren op de daarvoor bestemde kaarten en de juiste medicijnen uitgeven. De FMS bezoekt iedere 4 weken dezelfde dorpen, waardoor de dames goed in de gaten kunnen worden gehouden. Ze wisten dan ook precies wat er ging gebeuren en al snel stond er een lange rij met dames te trappelen om ons lemen hutje met een onderzoeksbank van takken te betreden. Hoewel ons Swahili ondertussen toch aardig op niveau is bleken de gesprekken soms nog een uitdaging omdat veel vrouwen alleen kiMasai spreken. Tja en dat beheren we toch nog niet zo goed. Met gebruik van handen en voeten (en soms wat vertaling van anderen) kwamen we er gelukkig vaak wel uit.
Terwijl wij ons met de zwangeren bezighielden wogen de piloten de kinderen en gaven de benodigde vaccinaties. Babu deed daarnaast nog een soort spreekuur met een tempo waar de huisartsen in Nederland nog een puntje aan kunnen zuigen! ‘S middags werd er geluncht onder de vleugel van het vliegtuig en was het tijd voor het volgende Masai dorp waar we in dezelfde opstelling werkten. ‘S avonds was het volgens Babu’s traditie tijd voor een pre-dinner met chipsi majai en mbuzi (geitenvlees) in de plaatselijke pub bij de uitvalsbasis, waarna we het dinner nog eens dunnetjes over deden bij onze gastheer father Albert. De avond werd afgesloten met een fanatiek potje UNO.
Dinsdag en woensdag hebben we iedere dag weer 2 verschillende Masai dorpen bezocht. In totaal hebben we maarliefst 91 zwangere vrouwen onderzocht! Ook hebben we af en toe geholpen met het onderzoeken van de kinderen en het uitdelen van medicijnen bij het spreekuur van Babu. Opvallend was het dat tussen de dorpen toch nog best grote verschillen zitten, met name wat betreft de organisatie en de intelligentie van de Masai. Woensdagmiddag zijn we weer teruggevlogen naar Arusha, waar we samen met de crew van de FMS briefing hebben gedaan onder het genot van een drankje, en toen was het al weer afgelopen. Al met al was het echt een ontzettend gave ervaring waarbij we onze ogen hebben uitgekeken tijdens de vluchten, maar ook in de dorpen. Iets wat we zeker niet hadden willen missen! ‘S Avonds zijn we lekker uit eten geweest met Jerome, die ons eerder deze week van het busstation in Arusha had opgehaald. Erg gezellig! ‘S avonds een poging gedaan tot vroeg naar bed gaan, want de volgende dag was het weer tijd voor de lange busreis naar Muleba…
Ook dit keer was het weer een prima bus, met zelfs een acceptabel muziekvolume dus dat was erg fijn. 18uur in dezelfde houding is alleen nog steeds erg lang… Het werd ‘s avonds nog even tricky of we Muleba zouden halen die dag, omdat je na 21.00h niet meer door de nationale parken mag rijden, maar gelukkig waren we net op tijd en waren we rond middernacht weer in Rubya.
Na een kort nachtje konden we de volgende dag weer aan de bak! Die dag hebben we allebei op de OPD meegekeken, vergelijkbaar met een soort Eerste Hulp/Huisartsenpost. ‘S middags bleek er weer een feestje in de buurt te zijn, dit keer van een medewerker die 25 jaar getrouwd was, dat we uiteraard niet mochten missen. Het decor van het vorige feest leek zo goed al volledig hergebruikt en ook de matrassen werden weer uit de kast getrokken (zouden die na 25 jaar soms versleten zijn:P) dus het was weer een mooi feestje!
Dit weekend was het dan eindelijk tijd om een beetje uit te rusten. Zaterdag zijn we met Patrick naar Muleba geweest waar we lekker geluncht hebben bij het Nalphin hotel en waar een cadeau voor hem hebben gekocht: een echte Tecno smartphone, zodat we ook in Nederland contact met hem kunnen houden. Zelden iemand zo in de wolken gezien met zijn cadeau, dus dit was het dubbel en dwars waard.
Vandaag hebben we bezoek gehad van Fleur, een Nederlandse vrouw die een paar weken geleden gestart is met vrijwilligerswerk op een school in de buurt. Samen met haar zijn we even naar het dorp geweest om boodschappen in te slaan en ook hebben we de nieuwe aanwinsten voor onze garderobe opgehaald bij Whitness, de naaister. Het zijn weer pareltjes! 
Opnieuw een drukke, maar superleuke week in Tanzania waarbij we ons maar al te goed beseffen dat ons avontuur hier er bijna op zit… Maar gelukkig nog een aantal weken met mooie plannen te gaan. We houden jullie op de hoogte!

Liefs,

Nathasja en Leanne