Afscheid nemen bestaat niet…

Dat was het dan… Onze laatste week in Rubya Hospital. We zien al bijna 13 weken op tegen deze dagen, maar nu moeten we toch echt gaan. Gelukkig hebben we wel een hele leuke laatste week gehad, laat ik bij het begin beginnen.

Maandag was Dr. Marieke weer in the house. Ik heb samen met haar de kinderafdeling gedaan, zo’n 50 kindjes met malaria dan wel longontsteking. Leanne heeft deze week zo goed als alleen de maternity afdeling gerund, super knap! ‘s Avonds wilden we een lekkere tonijnsalade maken, waar we ons al weken op verheugd hadden. Beetje jammer, want blijkbaar hadden we de tonijn al eerder opgegeten… Afknapper!

Dinsdag nog een laatste ‘gewone’ dag in het ziekenhuis. Ik heb Dr. David nog geholpen met het schoonmaken van een grote wond, en Leanne heeft babys gevangen op de verloskamers en geassisteerd bij keizersnedes op OK.

Woensdagochtend kwamen de nieuwe student doctors al! Myrthe, Nadine en Daan werden door taxi Bingwa van Bukoba naar Rubya gebracht. Na een rondleiding in het ziekenhuis hebben we een welkomst-etentje gegeven bij ons thuis, waarbij Tokkie 2 dan eindelijk op de barbeque is beland. En we hebben niet alleen Tokkie 2 geslacht, samen met Dr. David heb ik een jackfruit ontleed. Ben ongeveer 2 uur bezig geweest, maar dan heb je ook wat! Lekker :) Kortom, gezellig avondje!

Donderdag en vrijdag hebben Leanne en Myrthe visite gelopen op de maternity ward, en Nadine, Daan en ik op childrens ward. Leuk om ze alles hier te kunnen laten zien! Maar wel met een dubbel gevoel, want dat betekent natuurlijk dat ze het stokje van ons over gaan nemen, en dat Rubya niet langer ‘ons’ ziekenhuis is.

Vrijdag was het dan eindelijk tijd voor onze farewell party! Hier kijkt menig ziekenhuismedewerker iedere drie maanden naar uit, zonder uberhaupt onze namen te weten, maar wat maakt het uit, de wazungu geven een feest en daar wil iedereen bij zijn. De vorige studenten hebben hun farewell party’s allemaal in het student doctor house gegeven, maar het leek ons leuk om het dit keer te vieren in de Nyakaina pub, net buiten de poort van het ziekenhuis. Dataman Wilson heeft alles voor ons geregeld, drank, eten, geluidsinstallatie. En Dennis (van de zwemles in Bukoba) kwam om te DJ-en. Er zijn ongeveer 50 mensen gekomen, en er was genoeg bia en cognagi om het tot een geslaagd feest te brengen. Ook heel leuk dat de nieuwe studenten erbij waren, zo was het een farewell en welcome party ineen!

Zaterdag moesten we eerst even bekomen van de zware avond/nacht, maar hebben we ook een hoop leuke dingen gedaan. Nog één keer naar Whitness, om de laatste bestelling op te halen en gedag te zeggen, nog één rondje door het ziekenhuis om afscheid te nemen, nog één keer naar het uitzichtpunt om te genieten van het mooiste plekje van Tanzania (of misschien wel van de hele wereld), nog één keer chipsi mayai met mishkaki eten. En om het af te leren nog een kleine afterparty in ons huis, met Leanne’s guilty pleasure afspeellijst en een paar van onze beste vrienden in Rubya.

En toen was het moment toch echt daar… Zondagochtend werden we voor een laatste keer opgehaald door taxi Mbeg, om vanuit Muleba met de bus naar Mwanza te vertrekken. Dit keer hebben we ons ongeveer vastgeketend aan onze tassen, om te voorkomen dat we nog iets zouden verliezen op de ferry. Eenmaal bepakt en bezakt aangekomen bij het hotel, was het dan eindelijk tijd voor pumzika. Wat een emotionele achtbaan deze week! We kijken terug op een geweldige tijd in Rubya en gaan alles en iedereen enorm missen.

Morgen begint er weer een nieuw avontuur!

Lala salama na tutaonana wiki kesho!

(slaap lekker en tot volgende week)